هویت نوجوانی و زمان استقلال آن

کی و چگونه به نوجوانم اجازه بیرون رفتن دهم؟

کودکان وقتی از بچگی درمی ایند و وارد دوران نوجوانی میشوند امیال و نیاز هایشان متفاوت میشود.
خانواده باید نوجوان و روحیاتش را درک کند و رفتار صحیحی با او داشته باشد.یکی از موضوعاتی که پس از ورود به سنین نوجوانی پدر و مادر را نگران و درگیر میکند این است که آن‌ها دلشان نمیخواهد نوجوانشان به تنهایی یا با دوستانش بیرون برود واقدام به محدود کردن فرزند خود می‌کنند. در واقع آن‌ها ترجیح می‌دهند که فرزندشان در خانه و در کنار آن‌ها باشد و یا اگر قصد بیرون رفتن دارد، باهم به بیرون بروند.
از طرفی استقلال داشتن و یا هویت یابی به وسیله بودن در جمع‌های دوستانه نوجوان شکل میگیرد.حال میتوانید این نکات را در نظر بگیرید.

▪︎با آرامش و طمانینه به او توضیح دهید که اگر اجازه می‌دهید ساعتی را با دوستانش بگذراند به این معنی نیست که او حق دارد تا هر زمان که خواست بیرون باشد.

▪︎در مواقع و رویداد های خاص  که گاهی می تواند با زمان بندی مشخص شده همخوانی نداشته باشند ممکن است نیاز داشته باشید استثنا قائل شوید. برای مثال زمانی که فرزند شما در حالی که برای او ساعت ۱۱ را برای بازگشت به خانه در نظر گرفته اید می خواهد به کنسرتی برود که در ساعت ۱۱:۳۰  به پایان می رسد، به نظر منطقی می رسد اگر در این مورد استثنا قائل شوید.

▪︎بعنوان یک رفیق قوانین و مقررات خانه را برای نوجوانتان بازگو کنید و بگویید که اگر قوانین را زیر پا گذاشت ممکن است دیگر نتواند به تنهایی بیرون برود و ممکن است کارش پیامد های منفی داشته باشد.اگر فرزندتان به زمان مناسب برای آمدن به خانه عمل نکرد با آرامش با او صحبت کنید و هیچوقت کار را به دعوا و کتک نکشانید.از او بخواهید که شما را مطمئن کند که همیشه سر ساعت به خانه برمی‌گردد.

▪︎اگر نوجوانتان به سنی رسیده که می‌تواند مسئولیت کارهایش را بر عهده بگیرد گاهی به او اجازه دهید، خودش برای بیرون رفتن به تنهایی تصمیم بگیرد.به این موضوع توجه کنید که فرزندتان بزرگ شده است و لازم است برای مستقل شدن خودش توانایی مدیریت زمان را داشته باشد.

▪︎هر تصمیمی برای اجازه دادن و یا ندادن به فرزند خود برای بیرون رفتن می‌گیرید، حتما با همسرتان بر روی آن به توافق برسید

▪︎با پدر و مادر و خانواده های دوستان نوجوانتان مشورت و صحبت کنید شاید از طریق صحبت کردن با دیگر اولیا به این نتیجه برسید که شما بیش از حد در مورد فرزندتان سخت گیری می‌کنید.

▪︎بسیاری از جمع‌های دوستانه زمینه دوستی‌های ناسالم را  فراهم می‌کند. این شما هستید که باید متناسب با شرایط زندگی خود، تربیت فرزندتان را مدیریت کنید.

■حال به مزایای تنها بیرون رفتن میپردازیم:
▪︎اگر شما بعنوان والدین همه جا همراه نوجوان و فرزند خود باشید او دست و پاچلفتی بار می اید و مهارت کسب نمیکند و در تمامی موضوعات وابسته والدینش میشود. به همین خاطر بهتر است تا حدودی دست از نگرانی‌های خود بردارید. گاهی اوقات به فرزندتان اجازه بدهید به‌تنهایی در محیط اجتماعی حضور پیدا کند. این کار باعث می‌شود آنها استقلال شخصیت را یاد بگیرند.

▪︎بهتر است گاهی اوقات به فرزندتان اجازه بدهید مستقل از شما در محیط اجتماعی قرار بگیرد تا بتواند اعتماد‌به‌نفس لازم برای حضور در اجتماع را پیدا کند.

▪︎وقتی نوجوانتان به تنهایی در اجتماع حضور پیدا میکند  با مسائل مختلف مواجه می‌شود. این مسائل به وی کمک می‌کنند تا شناخت دقیق‌تری از محیط به دست بیاورد.