تاثیرات قهر والدین با کودکانشان

استفاده از نوع تنبيه بستگي به نوع خطاي کودک دارد. اولاً او چه اشتباهي كرده و اين اشتباه به كجا ضرر میرساند؟ثانياً آيا انجام عمل بد از روي جهل بوده و یا عمدی؟ هر كدام از این ها تنبیه مخصوص به خود را دارد.
زماني كه فرزندمان مرتكب خطايي شده تا آن جا كه امكان دارد بايد نادیده بگیریم و به روی خودمان نیاوریم.اين اخلاق از نظر تربيتي تغافل نام دارد.
در تغافل هم شخصيت فرزند حفظ میشود هم منزلت ما در چشم کودک محفوظ مي‌ماند.
اگر تغافل اثر خود را نگذاشت با تغيير در چهره خود به او مي‌فهمانيم كه هم كار بد او را ديده‌ايم و هم به مزاق ما خوش نیامده است.
پس از آن وارد مرحله تنبيه به صورت غير مستقيم مي‌شويم.مثلا شب که کودک خواست بخوابد برای او قصه کودکی را بگوییم که ان کار بد را کرده است.
پس از آن تذکر میدهیم.فقط باید یادمان باشد که تذکر جلوی جمع نباشد که شخصیت بچه خرد نشود.
مرحله بعد تهدید کردن است که به کودک میگوییم که انجام کار بدش چه عواقبی بدنبال دارد.
عواقبی مثل محروم کردن کودک از وسیله یا تفریح مورد علاقه اش.
●برای اینکه قهر کردن اثر مناسب را داشته باشد باید به چند نکته توجه کرد:

۱)زمانی قهر کردن تاثیر گزار است که زیاد از آن استفاده نشود زیرا تکرار آن در چشم کودک بی اثر میشود.

۲)زمان قهر کردن نباید طولانی مدت شود. زیرا طولانی شدن قهر سبب می شود که اثر لازم را نداشته باشد.

۳)یکی از راه های مناسب و کارآمد این است که یکی از والدین با کودک قهر کند و دیگری واسطه برای آشتی دادن آنان شود.

۴)برای بازداشتن کودکان از برخی کارهای ناهنجار می توان از علاقه مندی ها و محرومیت های آنان استفاده کرد. به کودک تا حدود چهار سال میتوانیم بگوییم تا عقربه بزرگه بالا نیومده حق بلند شدن از ردی صندلی را نداری و نمیتوانی تلویزیون را روشن کنی.
در سنین بالاتر کودک را از آنچه دوست دارد برای مدتی محروم می کنید. به عنوان مثال از تلویزیون، اسباب بازی، از رفتن به مهمانی و پارک محروم می کنید.

۵)نیاز های کودک را والدین باید مرتفع سازند.پس هر وقت خواسته ای دارند به پدر و مادر مراجعه میکنند.به طور مثال : اگر کودک شما درخواست خرید خوراکی می کند در این زمان از او بخواهید که تو باید به خواسته ما در فلان موضوع عمل کنی .در غیر این صورت به درخواست تو گوش نمی دهیم .

۶)در نظر داشته باشید که باید به مدت‌زمان قهر توجه کنیم که بیش از سه ساعت طول نکشد که این مدت باید برای هر کودک به ‌اندازه سن‌اش باشد. در زمان قهر به ‌هیچ ‌وجه صحبت کردن با کودک قطع نمی‌شود، ولی باید کمتر شود. به ‌طور مثال با کودک ۶ ساله ۶۰ دقیقه باید قهر شد و در صورت افزایش سن یک دقیقه به مدت این قهر باید اضافه می‌شود.
۷)وقتی با سکوت طولانی مدت فرزندتان را تنبیه می کنید او متوجه نمیشود از چه چیزی دلخور هستید به جای قهر کردن های بی اساس با کودکتان از آنچه شما را آزرده و کار اشتباهی که او کرده صحبت کنید.

●اگر علت قهر کردن کودکان لجبازی باشد چکار کنیم؟
۲ راه حل مناسب وجود دارد یکی اینکه او را به حال خوش رها کنید و اگر میگوید با من حرف نزنید با او حرف نزنید و بطور کلی کاری انجام ندهید که باعث تشدید لجبازی او شود. راه حل دوم این است که با محبت و عاطفه با او برخورد کنید و با او بنشینید و صحبت کنید.