دعوای والدین در فرزندپروری

زوجین وقتی نتوانند مسائل پیش امده بین خوشان را به نحو صحیح مدیریت کنند ممکن است کار به دعوا بکشد. البته که مشاجره تا حدی امری طبیعی است و نمی‌توان خانواده‌ای را یافت که در آن هیچ اختلافی وجود نداشته باشد. ولی مسئله مهم این است که چگونه اختلافات را حل کنیم تا خانواده مان کمتر دچار اسیب شود.

■ آسیب‌هایی که در کودکان به دلیل جو ناآرام خانه ایجاد میشود عبارتند از:

۱)کودکان در سنین پایین متوجه علت دعوای پدر و مادر خود نمی‌شوند. همین امر موجب می شود احساس گناه پیدا کنند و فکر کنند در دعوای پدر و مادرشان مقصر هستند.

۲)کودکانی که در معرض دعوای پدر و مادر هستند نسبت به هردو یا یکی از انها دچار خشم میشوند. اگر کودک همواره یکی از والدین خود را مقصر بداند و او را در ذهن خود متهم بسازد همین امر باعث تخریب رابطه کودک با آن والد میشود.
۳)کودکانی که در این خانواده ها و در معرض مشاجره های روزانه هستند به جای حل مسئله با داد و بی داد به سراغ مشکلات میروند و انها را حل میکنند.

۴)دعوا کردن در مقابل کودکان به قدر کافی اسـترس در کودکان ایجاد می کند و آسیب زننده هست، ولی وقتی که والدین کودکان را وارد میدان جنگ می‌کنند اوضاع چندین برابر مخرب می‌شود.

۵)کودکی که در جو متشنج خانواده اش بزرگ شود دچار اختلالات اضطرابی و افسردگی میشود.

۶)در دعواها الفاظ خوشایندی استفاده نمی‌شود و  کودکان این الفاظ را یاد گرفته و تکرار می‌کنند.

■چه کنیم که دعواهایمان تاثیر کمتری بر کودکمان بگذارد؟
۱)کودک نباید خشونت پدرومادرش را ببیند. شما باید به او بگویید که با وجود تفاوت های رفتاری و فکری شما و همسرتان یکدیگر را دوست دارید.
۲)شما بعنوان پدر و مادر باید حدومرز آنچه می گویید را بشناسید. شما نباید بدی و ضعف اعضای خانواده را در دعوا مطرح کنید زیرا احساس کودک را نسبت به آن فرد تغییر می دهید. او ممکن است دیگر پدریا مادرش را دوست نداشته باشد.
۳)شما و همسرتان ممکن است درباره نوع تربیت کودک اتفاق نظر نداشته باشید.کودک نباید از اختلاف نظر شما راجع به موضوعات مربوط به خودش اگاه شود. جر و بحث درباره فرزند به او این اجازه را می دهد که از فرصت استفاده کند تا هر طور که می خواهد رفتار کند.
۴)اختلاف نظرها وجود دارند اما شما می توانید طوری رفتار کنید که کار به درگیری های لفظی شدید و دعوا نرسد. هراختلافی را می توان با آرامش و کمی از خود گذشتگی حل کرد.
۵)کودک باید ببیند که شما با وجود اختلاف نظرها و افکار متفاوت می توانید به یک نتیجه مشترک برسید.کودک باید صلح و دوستی بین پدر و مادرش را ببیند تا به ارامش برسد.
۶)اینکه از کودکتان بخواهید که بین شما داوری کند و نظر بدهد که حق با کدامتان است بسیار اشتباه است.

۷)اگر احساس می کنید بحث و گفتگوی شما با همسرتان ممکن است کمی تند و خشن شود از کودک بخواهید تا اتاق را ترک کند.
۸)بعد از یک گفتگوی تنش آفرین هم شما و هم کودکتان ممکن است به شدت عصبی و ناراحت شوید.
کودک را به آغوش بگیرید. او را ببوسید و آرامش کنید.به یاد داشته باشید که نباید کودک را در همان محیط عصبی رها کنید تا به مرور زمان همه چیز فراموش شود، زیرا او به سختی آنها را فراموش می کند.