اسلام و زنان

قسمت اول:
سئوال: آیا اسلام با حضور زنان در جامعه مخالف است؟
پاسخ:
برای پاسخ به این سئوال بهتر است چرخی در تاریخ اسلام بزنیم و نمونه های حضور زنان در جامعه را جستجو کنیم. بررسی تاریخ جنگ های صدر اسلام نشان می دهد که زنان در این جنگها در نقش هایی مثل پرستاری از مجروحان جنگی، مشارکت در تهیه ارزاق رزمندگان، تعمیر و اصلاح سلاح های جنگی، انتقال مجروحان به پشت جبهه، سرودن اشعار حماسی و اجرای خطبه های آتشین برای ترغیب سربازان به جنگ و… حضور پررنگی داشته اند و البته در تمام این سالها در جبهه علم و دانش نیز به رقابت با مردان پرداخته و در مواردی گوی سبقت را از آنان ربوده اند. کاوش در زندگی اسوه و الگوی زنان عالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و دختر گرامی شان حضرت زینب کبری سلام الله علیها نیز این مطلب را تایید می نماید. حضور حضرت زهرا(س) در جنگها، برپایی کلاس های درس و تفسیر، اجرای خطبه فدکیه و دفاع از حق خود و ایفای نقش موثر و حساس سیاسی در حمایت از امام و رهبر خود و نیز خطبه های غراء و بی نظیر حضرت زینب(س) در کوفه و شام که موجب انتقال پیام عاشورا به نسل های بعد شد نمونه هایی از این حضور پررنگ هستند… البته در طول تاریخ اسلام زنان مسلمان فراوان دیگری نیز داریم که نقش های مهم اجتماعی داشته اند و گاه با راهنمایی ها و همکاری های آنان بوده که مردان توانسته اند حماسه هایی بیافرینند. نمونه این زنان را در قیام عاشورا می توان دید. زنانی همچون: طوعه و زن زهیر …. و درعصر امام صادق(ع) نمونه هایی چون حمیده را داریم که امام مردم را در پاسخ به سئوالات علمی به او ارجاع می دادند…البته در نسل های بعد نیز این حضور پررنگ زنان را می توان دید….نقش زنان در نهضت تحریم تنباکو که از قصر شاه و با شکستن قلیان ها توسط آنان شروع شد و یا ایستادگی زنان در برابر قانون کشف حجاب رضاخانی و نیز نقش آنان در پیروزی انقلاب اسلامی ایران و هشت سال دفاع مقدس تا همین امروز و در جبهه پرستاران زن بیماران کرونایی نمونه هایی از این حضور افتخارمدارانه است. نتیجه این که اسلام به هیچ وجه موافق پرده نشینی زنان و دوری آنان از اجتماع نیست و حتی این کار را مستحب هم نمی داند. البته برای حضور زن در جامعه دو شرط دارد: 1. رعایت حریم محرم و نامحرم یعنی این که حضور زن در جامعه حضور با هویت انسانی اش باشد نه با جنسیت زنانه و جاذبه های آن 2. خارج نشدن از دایره روحیات زنانه و مادرانه یعنی کار در جامعه موجب نشود که از وظایف زنانه و مادرانه خود غافل شود و به حریم خانواده و آرامش آن آسیبی وارد نشود.