آشنایی با سیاره های منظومه شمسی

خورشید در مرکز منظومه شمسی است.در منظومه شمسی هشت سیاره وجود دارد که به ترتیب فاصله از خورشید عبارتند از :عطارد، زهره،زمین،مریخ،مشتری،زحل،اورانوس،نپتون، پلوتون.

این ها روی مدار مشخصی به دور خورشید میچرخند.

عطارد کوچکترین سیاره در منظومه شمسی است و چون از بقیه ستاره ها به خورشید نزدیکتر است در طول روز سطح خیلی داغی دارد و شبها خیلی سرد است.عطارد ماه ندارد و این سیاره ۸۸ روز طول میکشد تا به دور خورشید بچرخد. عطارد دارای جو بسیار نازکی از اکسیژن،هلیوم، سدیم ،پتاسیم و هیدروژن است.

زهره سیاره ای بسیار داغ است.زمین نسبت به سیاره های دیگر نور بیشتری دارد و به آن ستاره صبح و ستاره عصر هم می گویند. سومین سیاره زمین است که حدود ۷۰ درصد از سطح زمین از آب پوشیده شده است که به آن سیاره آبی هم گفته می شود. زمین تنها سیاره ای است که موجودات زنده روی آن وجود دارند.زمین یک ماه دارد.

سیاره بعدی مریخ است که به آن سیاره قرمز گفته می شود چون خاک آن قرمز رنگ است. مریخ دو ماه دارد و مکانی سرد و بیابانی است که در آن غبار وجود دارد. بزرگترین سیاره مشتری است.مشتری آنقدر بزرگ است که ۱۳۰۰ تا کره زمین روی آن جا می شود.مریخ ماه های زیادی دارد.سیاره ششم زحل است که رنگ آن زرد است و یک حلقه از غبارو یخ دور ان ساخته شده است.سیارع هفتم اورانوس است یک لایه ضخیم از گاز دور اورانوس است.یک لایه ضخیم از گاز دور اورانوس است.نپتون دورترین سیاره به خورشید است به خاطر همین بادهای سردی آنجا می ورزد. فاصله این سیاره تا خورشید بیش از ۳۰ برابر فاصله زمین تا خورشید است.

پلوتون یک سیاره سنگی است که یک ماه دارد و کوچکترین سیاره در منظومه شمسی است.